هزار و سیصد و نود چهار هیچ و همه چیز همزمان بود. جمع تناقضات بود. شکلاتِ تلخ و دریا بود. یعنی از همون اولش تا این آخرش. اشک و خنده همزمان، دعوا و بازی همزمان، غم و شادی توامان، خوب و بد درهم. قبلا شاکی از نوسان بودیم امسال یه چی جایگزین نوسان شد که خدا پدر نوسان رو بیامرزه.
سیصد و نود چهار اینقدر پر تب و تاب و پر از اتفاق‌های مختلف بود که بسیار طولانی‌تر از یک سال به نظر میاد. اینقدر طولانی که باید چند ثانیه‌ای مکث کنم و تقدم و تاخر و نشانه‌ها رو بررسی کنم تا مطمئن شم اتفاقی مال امسال بوده یا قبل‌ترش. چند ثانیه‌ای مکث پر از شک.
نود و چهار که دست و دلم نرفت که بیشتر از این بنویسم ازش ...
- ۹۵/۰۱/۰۱
- سالنامه،