شاید دردی دوا شود

همیشه هم اینطور نیست که در رابطه پیش بروی. همیشه اینطور نیست که روزهای دیدارتان در ماه و در هفته یکی یکی بیشتر شود. همیشه اینطور نیست که ساعت قرارتان را چند دقیقه‌ای زودتر از قبل ست کنید. همیشه اینطور نیست که بی‌قراری دیدارش افزون شود از قبل‌ترش.  گاهی حرفی، گاهی‌تر سکوتی چنان میکند که نباید. بعد از آن دیگر فرقی ندارد تو چه بکنی. زمان‌ش را از دست داده‌ای. زمان درست سکوت را، زمان درست‌تر حرف زدن را. این از دست دادن فرصت یعنی چندین گام استپ بک‌وارد. چندین گام‌ی که روزها و هفته‌ها و ماه‌ها، آرام آرام به جلو برده‌اید رابطه را. هردو. باهم. هم‌پا. هم‌قدم. شانه‌به‌شانه. چندین گامی که در یک آن همه را یکجا به عقب بازمی‌گردید. دیگر از مسیج‌های راس ساعت دو خبری نیست. دیگر بیدار ماندنی به سختی در کار نیست. دیگر تایپ همزمان اسم دیگری اتفاق نمی‌افتد. و تو میمانی و تجربه‌ای تلخ، یاد گرفتنی بی‌ارزش و قول بی‌فایده عدم تکرارش به خودت. تجربه و علم و قول‌ی که نمی‌ارزد به آن همه گام‌هایی که به پس رفته‌اید.