به راحتی مردم رو قضاوت میکنیم
به آسونی یه لیوان آب خوردن
طرف رو در جایگاه مجرم قرار میدیم
بدون اینکه بدونیم اصلا چی شده
بدون اینکه یه لحظه حتی یه لحظه
خودمون رو جای طرف بذاریم
حتی بدون اینکه بخوایم بفهمیم این رفتارش چه معنی‌ای میده
هر معنایی که دوست داریم از رفتارش استنباط میکنیم
و بعدش چیزی رو که خودمون فهمیدیم رو قضاوت میکنیم
و یه درصد هم احتمال نمیدیم که شاید ما داریم اشتباه میکنیم
شاید منظور طرف اصلا اینی نبوده که ما فهمیدیم
بعد از اینکه در مورد افراد قضاوت کردیم
حکم هم صادر میکنیم ... اون هم چه حکمی !
بدون حتی یک کلمه توضیح به اصطلاح مجرم
به همین راحتی ...
و بعد از عدالت دم می‌زنیم
و متوقع هستیم که باید با ما عادلانه برخورد بشه
عادلانه !!!